Same Same But Different

Soo a s'day,

We hebben weer heel veel meegemaakt, hopen dat we nog alles weten, want we hebben al een hele tijd niet meer geschreven. Maar na vandaag is iedereen weer up-2-date.

Dag 45 The Trip:
Na de avond in Danang, was het deze dag tijd voor ontspanning. Mathijs was deze dag al vroeg op en ging eerst even internetten en daarna bodyboarden. Nadat iedereen weer was ontwaakt was het tijd voor een ontbijtje. Dit kon gewoon weer opgeschreven worden in het grote boek. George (onze Engelse mate) had al eens gesurft en we konden bij Hoa's place ook surfborden huren. Zo ging George Mathijs leren surfen. Na veel vallen en opstaan was het aan het einde van de dag Great Success, het lukte!! Na het surfavontuur werd er ook nog even gestrandvoetbald met de lokale monikken, die in grote getalen op het stand aanwezig waren. Na een hele dag relexen op het strand was het s'avonds tijd voor het Familie-diner met Hoa en de andere gasten. Het eten was heerlijk en de springrolls van Hoa zijn world famous(zegt het bordje aan de muur). Na het eten was het tijd voor drankjes en kaartspelletjes en werd er gepraat met allerlei nationaliteiten: Australisch, Engels, Zweeds, Nors, Irish etc. Kortom het was een zeer geslaagde avond.

Dag 45 The Trip:
Aangezien het surfen zeer geslaagd was hadden George en Mathijs besloten om 's ochtends om 6 am te gaan surfen. De golven waren uitstekend en het zonnetje scheen al ferm. Na een uurtje te hebben gesurft waren we weer moe en gingen we weer verder met slapen. Rond elf uur besloten we te gaan ontbijten en stond Marble Mountain op het programma. Het gezelschap bestond uit George, Julie, Roy en Mathijs. Aan de voet van Marble Mountain werden nog even kettinkjes gekocht, zodat iedereen kon zien dat wij vrienden waren. Na een aantal trappen kwamen we aan en zagen we een grote mooie boeddha. Na een foto moment gingen we weer verder en kwamen we aan in de tempel. We kochten wat wierook en gingen op traditionele wijze de goden aanbidden. Verder stond deze dag bij de Marble Mountain enkele andere boeddha beelden op het programma en werd de top bereikt. Eenmaal boven was er een mooi uitzicht op China Beach. Na Marble Mountain was het weer tijd voor het strand. S'avonds werd er besloten te gaan eten in Hoi An. Na de maaltijd werd er wat gedronken in de Before and Now Bar. Deze Bar was wel aan ons besteedt aangezien er gepooled kon worden en getafelvoetbald, it is nice! We like! Na een leuke avond waren er helaas geen taxi's meer beschikbaar, we moesten dus met zn drieeen op een motorbike terug. Zonder kleerscheuren kwamen wij terug thuis en doken verzadigd ons bedje in.

Dag 46 The Trip:
Uiteraard bestond dag 46 opnieuw uit een stranddag! Enigzins vroeg uit de veren genoten wij van de zon en namen wij af en toe een verfrissende duik. Tegen 3en werd het echter tijd voor wat meer activiteit en zochten we het volleybalnet op voor een partijtje beach volleybal. Team 1 bestaande uit: Vietnam, Nederland, Australie en Australie. Team 2 bestaande uit Vietnam, Nederland, Engeland en Noorwegen. Na een aantal zwaarbevochten rally's trok Team 1 aan het langste eind en was Team 2 genoodzaakt Team 1 te trakteren op een welverdiend pilsje. Na het terras, waar het zeer goed vertoeven was, schoven wij weer aan bij het familie-diner. Een geweldige uitvinding naar ons idee. George deed zijn optreden van onder andere "het is een nacht" en zijn hilarische "Penussong". Opnieuw erg gezellig en zo hadden we dus opnieuw een dag die hetzelfde was maar toch anders (same same but different).

Dag 47 The Trip:
Vandaag stonden wij voor de lastige beslissing Hoa en Hoa's Place gedag te zeggen en te vertrekken naar onze volgende bestemming, Hoi An. Na een foto voor in het plakboek met Hoa & Co slenterde wij naar de hoofdweg om de lokale bus naar Hoi An te nemen. De snelste en goedkoopste manier om de 30 km te overbruggen. Na een half uur te hebben gewacht was er nog geen busspoor te bekennen en de taxi chauffeurs langs de weg bleven ons vertellen dat er geen bus meer ging. Vastberaden bleven wij nog een half uur wachten, in de tussentijd knipten we onze nagels totdat er een laadtruck langsreed die wij besloten aan te houden. De laadtruck had net een lading bakstenen afgeleverd en ging richting Hoi An voor nieuwe. Snel gooiden wij de tassen en onszelf in de laadbak en trokken wij een lange neus naar de taxi chauffeurs. Een kleine 2 km van ons hotelletje werden we afgezet en moesten we het laatste stukje dus alsnog met een taxi afleggen. Eenmaal aangekomen bij het Greenfield Hotel (met zwembad!) namen wij opnieuw een jongenskamer en een meidenkamer en namen wij een eerste duik in het zwembad. Aangezien wij al eens in Hoi An waren geweest voelden wij ons hier meteen thuis en zochten wij na de doucheronde een restaurantje op. Ons oog viel op het WNF restaurant, echt een topper. Opvallend genoeg bestelde iedereen vis, zelfs Mathijs en plaatsten wij dit restaurant in onze Top-5 Azie. Op weg naar Before and Now Bar werd er nog even een happy hour hoed aangeschaft (zie Hanoi). In de bar weer getafelgevoetbald en gepooled en daarna naar de volgende bar de Tam Tam Bar. Een bar vol mensen uit Scandinavie. Na de Tam Tam bar reisde iedereen af naar de Salsa Bar waar de heupen los gegooid kunnen worden op onder andere de door ons geliefde Reggaeton muziek.

Dag 48 The Trip:
Vandaag hebben we fietsen gehuurd. Dit voor een het spectaculaire bedrag van 10.000 dong (0,50 eurocent)! Na een korte fietstocht kwamen wij aan bij het strand. Al snel installeerden wij ons op het witte zand en verorberde we opnieuw een pak Oreo's. Na deze snake (Chinees-Engelse vertaling van snack), werd er een strandwandeling ingezet en zagen wij de Noorse dames weer. Eenmaal terug hebben we weer een balletje getrapt de locals waarna we de dag afsloten met een potje beachvolleybal. Zeer professioneel werd er een provisorisch net aangelegd tussen twee palmbomen en kon Nederland-Noorwegen beginnen. Hierna terug gegaan naar het hotel voor een laatste duik in het zwembad voordat we onze volgende bestemming hadden gezocht op internet. De ticket voor de bus werd besteld en de volgende dag gaan we met de nachtbus richting Jungle Beach. Na het douchen gingen we eten in de Banana Leaf om daarna opnieuw het nachtpatroon van de dag hiervoor te volgen. Er waren echter enkele ontwikkelingen waar we de volgende dag hinder van zouden ervaren. Terug van de Salsabar gingen we de fietsen ophalen, deze waren echter weg! Great succes.....NOT!

Dag 49 The Trip:
Vandaag moesten het probleem met de fietsen opgelost worden, aangezien Roy de gelukkige was kon hij sowiezo in Hoi An blijven en ging Mathijs met de Noorse terug naar China Beach voor een dagje, nu kon het nog. Roy ging op zoek naar de fiets in Hoi An, zoeken naar een speld in een hooiberg maargoed een goede start is het halve werk. We begonnen bij de Crime Scene: Banana Leaf. Toen we naar de fietsen vroegen bleek dat ze de fiets in het restaurant hadden gezet toen ze gingen sluiten. Alleen was het niet de fiets maar een ander. Terug bij de fietsverhuur was de verhuurder dan ook niet blij, want dit was een oudere fiets. Probleem was dat er twee fietsen gewisseld waren tijdens het avondmaal toen er een andere groep reizigers weg ging. Na lang onderhandelen wilde meneer toch zijn eigen fiets terug en ging Roy wel even in de stad kijken waar de fiets was. Natuurlijk was dit niet het plan en werd al snel de markt opgezocht om wat souvenirs te kopen en te lunchen. Na de markt hebben we een boot gehuurd om de rivier te bevaren. Als echte kapiteinen namen George en Roy controle over het stuurwiel om na een uur weer terug te keren naar het hotel omdat we met de nachtbus naar Jungle Beach zouden gaan. De fiets was niet terug en dus moest er nog even onderhandeld worden met de fietsverhuurder. Hij vroeg 20 euro als compensatie, maar aangezien dat een vol dagbudget is stemden we niet in. Uiteindelijk kwamen we ervan af met 5 euro en werd het probleem dus budgetwise en zonder politie afgesloten. De bustrip kon ingezet worden omdat Mathijs ook weer terug was in Hoi An. De lange busrit kon beginnen, s'nachts rijden ze nog gekker dan overdag en dit was dan ook te zien langs de weg waar wij getuige waren van een dodelijk verkeersongeval.

Dag 50 The Trip:
Om 5 uur am werden wij gewekt met de mededeling dat we gearriveerd waren. We werden langs de weg zonder verdere instructies afgedropt en dus kon het spel met de lokale motorbike chauffeurs weer beginnen. Na een aantal minuten kwamen wij erachter dat het achter de heuvel was en dus zeker 25 km. Lopen zat er dus niet in. We waren echter niet tevreden met de prijs en na 5 keer te zijn weggelopen en weer achterhaald te worden konden we voor een goede anderhalve euro per persoon naar Jungle Beach. Een geweldige rit aangezien wij de zon op zagen komen, terwijl de haren in de wind wapperden. Voor ons Curacao-gangers deden de eerste indrukken van de zee ons terugdenken aan Baya Beach (incl. boortoren). Na een zandweggetje en door enkele dorpjes kwamen we echter aan op de plaats van bestemming. We werden begroet door Silvio (de relaxte manager van Jungle Beach) en een glas lemon juice. Een grote deceptie kwam ons tegemoet omdat de wallet van Emma spoorloos verdwenen was. Na enkele brainstormsessies waren we erover uit dat deze nog in de bus moet liggen. Silvio maakte enkele telefoontjes en aan het einde van de middag was de portomonnee weer terug. Veel heisa voor niks, alles komt in deze trip weer op zn pootjes terecht. De rest van de dag hadden wij weer veel plezier op het strand en s'avonds dineerden wij met de rest van de vakantiegangers. Jungle Beach is een klein resort omgeven door palmbomen recht op het strand. Heldere zee, zeer fijn zand, weinig mensen, bordje fruit om 4 uur pm, bamboehutjes met daarin alleen een bed en mosquito net en geheel ontspannen sfeer. Een aanrader voor iedereen! S'avonds bouwden we een kampvuur op het strand en keken wij uit naar de heldere hemel vol sterren. Voor ons was dit echt het mooiste strand van Vietnam.

Dag 51 The Trip:
Copy paste dag 50

Dag 52 The Trip:
De laatste dag Jungle Beach besloten we om de waterval te bezoeken. Deze hike van ongeveer anderhalf uur bracht ons in enkele hachelijke situaties. Ten eerste wisten de weg niet, en eindigden we op een grote rotspartij die overwonnen moest worden wat wij op onze slippers toch onmogelijk achtten en dus begaven wij ons in de zee om langs dit obstakel te komen. Hierna wachtten ons de rivier, de oevers waren onbegaanbaar en dus moesten wij ons tot ons middel in het water begeven en de slipperige stenen proberen te ontwijken. Na deze rivier kwamen wij aan bij de eerste waterval en moesten wij door een claustrofobisch gat door de grot naar de echte waterval. Eenmaal aangekomen namen we een duik in de waterbron en na de bodem te hebben afgetast konden wij zelfs een aantal jumps en dives van de rotsen maken (a la Rocque Sur Ceze). Op de terugweg kwamen we nog een grote groengele slang tegen waar we verder geen last van hadden. Mooi op tijd voor het avondeten waren we weer terug en konden we meteen aanschuiven. S'avonds nog een potje poker gespeeld en verder redelijk op tijd naar bed.

Dag 53 The Trip:
Na het ontbijtje (wentelteefjes, zoals het ook in Jungle Beach genoemd wordt), werden de spullen bij elkaar gepakt en de mini-bus richting Nha Trang kon vertrekken. De rit was slechts anderhalf uur (een peuleschil in Azie) en we werden bij een hostel afgezet wat wij wel prima vonden (op aanraden van onze Canadese medereizigster). Eenmaal aangekomen was het lunchtijd en Nha Trang biedt huis aan de Same Same But Different Bar, de Why Not Bar en de Red Apple Bar. De lunch werd bij de Same Same But Different Bar genoten en meteen bestelden wij de bustrip naar Saigon en de Funky Monkey Boattrip. S'middags gingen de jongens op Sarong jacht en genoten de meiden van een beautybehandeling, dat hadden ze ook zeker nodig na twee maanden Azie. Hierna hebben wij het vorige bericht getypt en s'avonds een pizza gegeten in La Taverna waarna we de Why Not bar onveilig gemaakt hebben.

Dag 54 The Trip:
Funky Monkey Boattrip!
Omstreeks 9 uur am werden wij opgepikt en reden we langs een aantal andere hostelletjes om andere mensen op te pikken voordat we op de partyboat aankwamen. Aangekomen op de boot werd nog even snel een broodje La Vache Qui Rit naar binnen gewerkt en kon het feest beginnen. De entertainer op de boot was Funky Monkey, een eigenaardige man met heel veel energie en grapjes. De Aziatische mensen op de boot waren wat saai, echter de Westerlingen hielden meer van plezier. Tijdens de boottocht kwamen we langs een eiland waarop een resort wordt gebouwd. Dit wordt gefinancierd door Vietnamese-Oekranie miljarder. Dit eiland is te bereiken door de langse overzeese kabelbaan in de wereld. Het is nog niet helemaal af maar de kamers zijn vanaf 5000 dollar per nacht te boeken. Na een uurtje varen stopten we bij een plek waarbij er even gesnorkeld kon worden en bommetjes van de boot konden worden gemaakt. Na de snorkeltrip was het tijd voor de lunch. De vis werd te plekke gevangen en opgegeten. Toen eenmaal al het eten was verorberd was het tijd voor "de live band". Funky Monkey an his crew stonden op trommels te slaan en werden oude klassiekers geszongen. Tevens werd kortjankje in alle talen gezongen. Halverwege de middag was het tijd voor de Floating Bar. Iedereen sprong het water in en kreeg een band waarop je kon zitten. Eenmaal op de band in het water aan de bar was het een uur lang happy hour. Het spelletje was dat als je NO zei, je het in een keer weg moest tikken. Dit gebeurde meerdere malen. Verder hebben we nog vele vrienden de boot gemaakt. De boottocht werd afgesloten met een bezoek aan het strandje. Roy heeft hier onder andere geparasaild. Dit was erg gaaf. Mathijs zat ondertussen toepen uit te leggen aan andere Westerlingen. Eenmaal teruggekomen in het hotel werd er gedoucht en maakten we ons klaar voor de avond. Eerst werd er weer naar de Why not bar gegaan en daarna naar de Sailing Club. Het was een lange dag en er werd tot in de late uurtjes gefeest.

Dag 55 The Trip:
Deze dag hebben we niet zoveel gedaan. Roy ging chillen op het strand, de meiden en George gingen voor een massage en Mathijs heeft een waterscooter gehuurd (een hele snelle). 's Avonds werden om uur opgepikt voor de bus naar Saigon (Ho Chi Minh City).

Dag 56 The Trip:
's Ochtends vroeg kwamen we aan in Saigon. Eenmaal uitgestapt gingen we opzoek naar een hotelletje. Op de Pham Ngu Lao straat 241 48B vonden we ons hotelletje. Eerst wilden we deze dag naar een Aquapark gaan, maar hiervoor was het al te laat. We besloten om deze middag naar het War Museum te gaan. Na een wandeling van ondegeveer een uur kwamen we bij het museum aan. Het museum was zeer indrukwekkend en schokkend. Vele foto's en verhalen waren te zien en te lezen. Op de binnenplaats stonden nog enkele Amerikaanse legervoertuigen en grote bommen. Voor ons was vooral het verhaal en de foto's over Agent Organge (ontbladeringsmiddel) zeer aangrijpend. Het museum laat alles zien wat de Amerikanen hebben gedaan tijdens de American War. Dit museum is een Must-See in Vietnam. Na het museum liepen we weer terug naar het hotel om ons klaar te maken voor de avond. 's Avonds werd er nog wat gegeten en gingen wij vroeg naar bed.

Dag 57 The Trip: Deze dag was bestemd voor het Dem Sen Water Park. Eenmaal aangkomen waren er wel honderden kinderen. Er waren vele snelle een leuke Slides in dit park en we hebben ons dan ook prima vermaakt. Eenmaal terug in de stad werden de tickets voor de Cu Chi Tunnels geboekt. In de avonduren hebben we weer weinig gedaan en ging het lichtje vroeg uit.

Dag 58 The Trip: De Cu Chi Tunnels stonden op het programma. Het gehele tunnel netwerk bevindt zich 30 km van Saigon en bestrijkt een gebied tot wel aan de Cambodjaanse grens. De tunnels zorgden voor vele gewonden en doden aan Amerikaanse zijde, waarop de Amerikanen reageerden met vele bommen in dit gebied waardoor het veranderden in een maanlandschap. Eenmaal aangekomen bekeken weer eerst een film waarop we daarna ons richting de tunnels begaven. Roy en Mathijs gingen nog in een klein verstopt gat in de grond naar beneden klauteren. Hierdoor waren wij onzichtbaar voor de overige toeristen. Na enkele loopgraven en tanks in het bos was het tijd om echt de tunnels in te gaan. De tunnels zijn zeer klein en enkele toeristen vonden dit iets te claustrofobisch en keerden direct weer naar het daglicht. Na 100 meter gingen we over naar een gangenstelsel dat lager gelegen lag, en na 200 meter klommen we weer naar boven. Het lopen door deze tunnels was indrukwekkend en hierdoor beseften wij dat de Vietnamezen hier leefden in barre omstandigheden. Na de tunnels werden de verschillende vallen om Amerikaanse militairen te doden geshowt (de gids was er erg trots op). Toen was het tijd om te gaan schieten. Er was een shooting range en Mathijs besloot toch om 5 kogels te lossen met een AK-47. We houden niet van geweren maar moesten het toch even proberen. Dit was ook dan een aparte ervaring. Na de shooting range zat de tour erop en keerden we terug naar Saigon. 's Avons gingen we nog naar de Markt en werden verschillende Fake Fake La Coste shirts gekocht (iedereen een ander kleurtje, Same Same , But Different). We hebben daar ook gegeten en gingen daarna nog even naar de G0 2 bar. Deze avond gingen we wederom vroeg naar bed.

Dag 59 The Trip: Deze dag was het tijd om naar Cambodja af te reizen. We hadden besloten dit te doen door middel van een boot. De Mekong-Delta tour was dan ook een feit. s' Ochtends vroeg werden we opgepikt bij het hotel en gingen we per bus naar de Mekong Delta. Aangekomen bij de Mekong konden we over naar de boot. Deze boot bracht ons verder richting Cambodja terwijl wij genoten van het uitzicht en de vele vrolijke kinderen langs en in het water. De eerste stop was bij een drijvend huis waar ze coconut snoepjes maken. Dit werd op ambachtelijke wijze klaargemaakt en iedereen mocht dan ook van deze lokale specialiteit proeven. Na de zoete traktatie vervolgden wij de weg naar de plek waar we konden lunchen. Midden in de bossen stond een klein huisje waar wij de lunch genoten en na de lunch gingen we opnieuw naar een boot (een andere) om verder richting de grens te geraken. Aan het einde van de dag hadden we een prachtige zonsondergang en kwamen we aan bij het hotel voor een overnachting.

Dag 60 The Trip:
Na een snel ontbijtje werden we al om 8 uur in de bus verwacht voor een tweede dag Mekong Delta tour. Na een korte busrit vervolgden we onze reis per kano. De vaart bracht ons langs vele drijvende huizen en fish farms (Roy's afstudeerproject) De eerste stop was dan ook bij een Fish Farm. Deze vissen worden gekweekt in een soort huis/boot op palen dat in directe verbinding staat met de Mekong. Ondertussen waren we al overgestapt in 2 persoons houten gammelle bootjes. Na de Fish Farm bezochten we een huisje aan de rivierkant en speelden we nog een kort spelletje Shuttle Lummelen. In dit dorpje even wachten op de grote boot die ons naar de Cambodjaanse grens bracht. Toen de grote boot er eenmaal was stapten we van de klein boot over naar de gote en werd de lunch ingezet. Tijdens de lunch werden onze paspoorten ingenomen + 22 dollar voor Cambodjaanse Visa en voeren we langzaam naar de grens. Ondertussen werden alle Visa formaliteiten geregeld. Eenmaal aangekomen bij de grenspost stapten we uit en liepen we naar het Immigratiekantoor. Onze bagage werd nog even "gecheckt", (in Cambodja zijn ze de moeilijkste niet) en liepen we daarna de grens over naar de volgende boot.
Na de boot weer een bus en deze bracht ons naar het eindstation: Phnom Penh. We kwamen 8 uur pm aan en toch nog maar even de stad gaan verkennen in de late uurtjes. Op zoek naar een restaurantje werden we afgezet in de Moulin Rouge van Phnom Penh waar we vriendelijk verzocht werden om onze guns op de tafel te leggen, hierop besloten toch maar naar een andere tent te gaan. Na een korte tuk-tuk rit van 1 dollar kwamen langs de rivierkant vele restaurantjes tegen. Bij Happy Pizza scoorde we een pizza en op de hoek zat toevallig een topbar. Na enkele potjes poolen besloten we dan toch ook maar even te kijken waar de mensen hun stapavond doorbrengen. Dit bleek in de Heart of Darkness te zijn. Na deze wederom gezellige avond besloten we het bedje op te zoeken om ons klaar te maken voor de busrit naar Sihanouk Ville, tijd voor boy time.

Dag 60 The Trip:
S'ochtends vroeg moesten we nog een beetje haasten om de bus van 8 uur am te halen. Na het afscheid van Emma, Julie en Christine gingen de boys (Roy, Mathijs en George) richting Sihanouk Ville, de strandstek van Cambodja. Een busritje van 4 uur, voor ons nu een appeltje en een eitje, bracht ons op het busstation van Sihanouk Ville. Hier werden we opnieuw opgewacht door vele motorbike chauffeurs die ons maar al te graag naar hun hotel wilden brengen, we werden plots aangesproken door een Engelsman die Monkey Republic folders in zijn hand had. De keus was snel gemaakt mede doordat hier een Playstation was en wij dus een pot konden spelen. Aangekomen zag het er inderdaad goed uit: pooltafel, barretje, movie room, playstation en oude bekenden. We voelden ons meteen thuis en wisten meteen al dat dit een memorabele week zou gaan worden. De bungalow was nog niet klaar en terwijl wij met ons gratis entreebiertje aan de bar wachtten werd deze in gereedheid gebracht. De kamer was goed voor ons budget: $2 per persoon. S'middags werd het Cambodjaanse strand verkend en konden er nieuwe flipflops aangeschaft worden aangezien deze voor de tweede keer in 2 maanden Azie overleden waren. We waren content om weer op het strand te zijn en ook was het leuk weer eens wat tijd met de gasten te spenderen, dat is toch altijd net even anders. De dag verliep als gepland totdat er onvoorziene ontwikkeling haar intrede deed. Mathijs zijn portomonnee was spoorloos verdwenen. Dit was dus niet zo mooi. Gelijk gingen we opzoek naar de vermoedelijke daders. Verdachte een was een kreupele bedelaar en onze tweede verdachten waren 6 kinderen die blikjes op kwamen halen. De bar eigenaar had al gelijk de politie gebeld en Mathijs zelf is nog naar de strand politie gelopen. Na enig praten met andere mensen waren de verdachten al gevlogen. Na een paar dagen zijn we erachter gekomen dat het de kleine kinderen waren die mijn portemonee hebben meegenomen (de etters). Dat moment was het niet echt leuk, maar ja, we zitten in Azie en het moest er een keer van komen. No Problem, overal is een oplossing voor. Na het strand zijn we gaan eten bij een Mexicaans restaurant met als eigenaar Frasier. Hij heeft de dagen die volgden nog zijn uiterste best gedaan om de daders te pakken te krijgen. Het eten bij hem was trouwens heerkijk, en na het eten hebben we wat gepoold en zijn we op kroegentocht gegaan. De volgende bars zijn potert gemaakt: Utopia, Eden, Frog Shack en Dolphin Shack. Het doel was dat we allemaal zouden overleven, helaas moesten we George naar huis dragen. Kortom een geslaagde avond.

Dag 61 The Trip:
Onze Zweedse vriendinnen bij Monkey Republic hadden ons gewezen op Otres Beach. Dit scheen een leuk strandje te zijn zonder bedelaaars en kinderen. Klonk goed dus gingen we per Motobike naar het strand. Eenmaal aangekomen werd er heerlijk gerelext in de zon en later werd er nog een stevig tukkie gedaan in de hangmat. 's Avonds werd er een tonijn salade gegeten bij Utopia en daarna was het weer tijd voor de gebruikelijke barretjes. Dit was George zijn laatste avond en dit werd dan ook goed gevierd. De volgende bestemming voor George was eerst Phnom Penh om vervolgens door te reizen naar Bangkok.

Dag 62 The Trip:
Na het onbijtje bij de Monkey Republic werd er emotioneel afscheid genomen van onze grote vriend George. Boy time in Sihanouk Ville was Great Success. Na dit vaarwel vertrokken we wederom naar Otres Beach. Dit is het lekkerste strandje in Sihanouk Ville , met uitzondering van de kwallen en het warme Whirlpool water. 's Avonds deden de drinking Games haar intrede en dit resulteerde in een knotsgekke avond. Foto's van deze avond kwamen niet door de censuur heen. ;) Liefhebbers mogen zich bij onze thuiskomst aanmelden per email, of one dollar!

Dag 63 The Trip:
Voor de kust van Sihanouk ville lagen nog al een paar eilandjes. Er werd besloten om samen met onze Zweedse vriendinnen Jenny en Sara Alias Natasja en Simona, een kanotocht te maken naar een nabijgelegen eilandje. Eenmaal op het water ontwikkelde zich achter ons een enorme storm. De tijdklok werd ingezet en het tempo werd opgevoerd. Eenmaal aangekomen op het eilandje barstte de hemel los. Thor was woest en hevige bliksem schichten schoten door de lucht. Uiteindelijk gingen we maar in een hutje schuilen en werd een tukkie ingezet om de tijd te doden. Na ongeveer anderhalf uur kon de tocht terug naar het vaste land worden ingezet. De motobike stond al op ons te wachten en we gingen direct door naar Monkey Republic. Aangezien de stroom de hele dag uit was waren wij gelukkig dat na een uur te hebben gewacht de stroom weer terug was zodat wij wat konden eten. Voor het gemak vandaag in Monkey Republic zelf. 's Avonds stond ons opnieuw een crazy avond te wachten, iedereen kwam bij elkaar voor enkele kaartspelletjes, we sommen op: f#ck the dealer, pyramide 2, drink and give away en donkey. Deze avond zijn we uiteindelijk in de Frog Shack met de gehele Monkey Republic Club. Bij thuiskomst scheen het daglicht alweer in volle glorie wat dus betekend dat het een goede stapavond is geweest.

Dag 64 The Trip:
Vandaag werden we enigzins laat wakker en aangezien het regende was het bed een zeer goede optie vandaag. Na de rust zijn we op zoek gegaan naar een ontbijtje en eigenlijk was het hierna alweer tijd voor de thema-avond in Monkey Republic, Disco avond. De drinking games werden weer ingezet, een populaire bezigheid in Sihanouk Ville voor ons jonge honden. Dit is tevens een goede manier om nieuwe mensen te leren kennen. Eind van de avond kregen we nog bezoek van de Engelse dames, Emma en Julie en Miss Canada Christine. Dit was een avond om nooit te vergeten. Een uit duizenden.
PS: Vandaag hadden we de bus naar Phnom Penh gemist.

Dag 65 The Trip:
Na een zeeeer korte nachtrust van ongeveer een uur. Moesten wij de rekening nog betalen bij de security en met een voor ons voordelig uitvallende rekening + t-shirt werd er afscheid genomen van het zeer gezellige Monkey Republic. Per motorbike werden wij naar het busstation gebracht en toen wij ons geinstalleerd hadden ging de bus direct weg. Een vier uur durende busrit kost overigens net zoveel als een broodje kip met patat, $3,50. Na vier uur te hebben geslapen werden wij wakker in Phnom Penh. We hadden een aantal goede verhalen gehoord over Okay Guesthouse. Dat vonden wij wel ok en dus checkten wij in en startten wij onze welverdiende 5 uur durende siesta. Rond 7 uur pm werden we weer wakker en na een douche waren we helemaal klaar voor de ontknoping van de eeuw in de Eredivisie. Snel werd er ingelogd op internet en Radio 1, NOS langs de lijn, opgezocht. Gedurende twee uur waren wij gekluisterd aan de radio, vol spanning wachtten wij de ontknoping af. Ajax leidde bijna de gehele wedstrijd naar ons genoegen. De gele trui werd echter na 85 minuten verloren doordat Philip Cocu PSV naar de overwinning en het kampioenschap schoot. Zo hebben wij midden in Cambodja dus toch nog de ontknoping in de competitie mee kunnen maken. Een ervaring om nooit te vergeten. s'Avonds trokken wij ons Nederlands elftal shirt aan: 1 omdat Ajax geen kampioen was geworden en 2 omdat het koninginnenacht was. Dit werd gevierd in The Heart of Darkness, Phnom Penh.

Dag 66 The Trip:
De volgende dag was het tijd voor serieuzere zaken. Cambodja staat bekend om haar ellendige verleden. In de jaren 70 (1975-1979) werd Cambodja geterroriseerd door het Khmer Rouge Regime onder leiding van Pol Pot. Gedurende deze jaren werden miljoenen mensen in Cambodja (onder andere geleerde mensen, vrouwen en kinderen) gemarteld en vermoord. Cambodjanen die meerdere talen spraken werden ter plekke vermoord. Naar schatting zijn ongeveer 2 miljoen mensen vermoord binnen een tijdsbestek van 4 jaar!!
Deze dag stonden de Killing Fields van Choeung Ek en het Tuel Sleng Museum op het programma. Per motobike gingen we eerst naar de Killing Fields. In dit gebied zijn meer dan 129 massa graven gevonden en er zijn naar schatting hier 17.000 mannen, vrouwen en kinderen gematerteld en vermoord (gemiddelde van 300 mensen per dag). Midden op het terrein bevindt zich een soort herdemkingspagode met daarin 8000 schedels. Deze plek heeft bij ons veel indruk gemaakt. Na de Killing Fields gingen we per Motobike naar het Tuel Sleng Museum. In eerste instantie was dit een schoolgebouw met met de komst van de Khmer Rouge veranderde de school in een gevangenis met de naam Security Prison 21 (S-21). Bijna iedereen die hier vast zat werd vroeg of laat vermoord bij de Killing Fields. Mensen die tijdens het martelen overleden werden in de grond bij het schoolgebouw begraven. Dit complex was wederom indrukwekkend.
Na deze interessante dag was het het tijd voor het diner bij de Riverside Bistro. Hier speelden we nog een potje pool om daarna weer even te gaan stappen. Echter dit was van korte duur en werd er redelijk op tijd naar bed gegaan. We hebben deze dag eigenlijk helemaal niks aan koninginnedag gedaan, maar dit hadden we de avond hiervoor al goed gevierd.

Dag 67 The Trip:
Vandaag: Jeej nu is echt iedereen up-2-date. Eerst gingen we weer even ontbijten bij de Riverside Bistro om daarna richting de Russian Market te gaan (uiteraard per motobike). Hier hebben we een paar r-shirts en souveniers gekocht. Na de markt gingen we naar het postkantoor om te kijken of we een pakketje naar Nederland konden sturen. Echter $47 dollar is iets te veel van het goede, dus we gaan kijken of we het vanuit Bangkok kunnen versturen. Na de markt gingen we nog even wat drinken om vervolgens Royal Palace te bezoeken. Maar helaas het was gesloten wegens een ceremonie (uiteraard). Toen zijn we maar naar Okay Guesthouse gegaan om het verhaal af te typen.

Graag willen we vandaag eindigen met enkele voor ons essentiele en frequente uitspraken:

- One dollar -
- Too much -
- I like sexy time -
- Why not -
- Ben er toch -
- Jag vill festa hela natten -
- Ik ook -
- Special price -
- Handsome handsome -
- Lady Boy -
- Sony Ericsson -
- No money, no honey -
- No motobike no girlfriend -
- No thanks -
- Okay -

Zo, nu is alles weer up2date tot aan het laatste uur. Onze volgende bestemming is Ankgor Wat om daarna naar Thailand of Laos te vetrekken. Tot een volgend berichtje.

Aw kon,


Roy en Mathijs