We voelen ons Ko Phangan!!

Sawadee Khrap!

Beste mensen. Het duurde weer even, maar het is weer tijd voor een berichtje. De afgelopen weken hebben we veel gefeest en in de zon gelegen, dus we hebben weinig cultureels gedaan. Het enige culture was: De Full Moon Party 2007 op Ko Phangan. Het verhaal en de foto's gaan dan voornamelijk ook over feest en bier, maar tegen het einde staan er nog mooie foto's op van het heerlijke Ko Phi Phi. Er kan nu nog weggeklikt worden?! Daar gaan we dan:

Dag 115 The Trip:
Na een ouderwetsavondje stappen in Bangkok was het eerst even uitslapen geblazen om vervolgens nog even op Kow San Road te lopen. Om vijf uur pm werden we opgehaald bij Sabaidee Guesthouse (waar we al redelijk bekend stonden) en werden we begeleid naar het busstation. Zoals gewoonlijk ging niet alles volgens plan, want eenmaal aangekomen moesten we nog bij anderhalf uur wachten. Gelukkig hadden we nog een volleybal en gingen we een beetje ballen. We vermaakten ons prima. Toen de bus aankwam bleek het weer de grote VIP bus te zijn. Deze keer hadden we veel been en lig ruimte aangezien de bus halfvol (of halfleeg) was. De bus was een halve partybus, in het begin dan, want de film die gespeeld werd ging helemaal nergens over, dus binnen 15 minuten lagen we al lekker de binnenkant van onze ogen te bekijken. Onderweg raakten we in gesprek met een Parisienne. Zij had overal al gewoond, zo ook in Nederland. Wij dachten al zoiets, want ze hoorde al onze gesprekken en ze moest telkens een beetje lachen (dit komt waarschijnlijk omdat al onze gesprekken meestal maar over een onderwerp gaan). Na een lange zit van 17 uur kwamen we aan in het plaatsje Suratthani. De bus stopte voor de touroperator en hier moesten we even wachten. Hier spraken we nog even verder met onze Franse vriendin, die voor een dag naar Ko Phangan moest voor haar werk. Plots stopte de airco mini-van voor onze neus en moesten alle tassen en mensen de bus in. Eerst dachten we dat dit de bus was, maar gelukkig niet. Deze mini-van bracht ons naar een andere plek in de stad. Wij weer uitstappen en wachten op de ander bus. Na 10 minuten kwam er weer een nieuwe VIP bus tevoorschijn en pakten we opnieuw onze spullen in en stapten in. Na anderhalf uur in deze bus kwamen eindelijk aan bij de haven. De meeste mensen gingen naar Ko Samui (het grootste eiland van Thailand) en er gingen maar zo'n 100 mensen richting Ko Phangan. We installeerden ons op het dek van de ferry en gingen lekker in het zonnetje liggen. Het was een mooi gezicht: het blauwe water en de vele eilanden. Rond een uur of 4 pm kwamen we aan in Ko Phangan. Samen met de Franse pakten we een taxi naar Haad Rin Beach (50B). Het strand waar op dit eiland de Full Moon Party plaatsvindt. Voor de rugzaktoeristen bestaan er voornamelijk 2 stranden: Sunrise en Sunset Beach, wij besloten om ons te settelen op Sunrise Beach. Het centrum van Sunrise Beach bestaat uit de Chickencorner en vele andere restaurantjes. Aan het strand was het te duur en via onze Zweedse vriendin Sara (zie andere verhalen of facebook) besloten we om onze koffers uit te pakken bij Oasis guesthouse (2 minuten lopen vanaf het strand). Het was er schoon en de receptioniste was erg vriendelijk. Voordat we aankwamen gingen we eerst nog even bij de Fucking Good Bucket tent een broodje pindakaas eten en een drankje doen. Na uitgepakt te hebben gingen we ergens eten (we weten de naam van het restaurant niet meer) en was het s'avonds tijd voor een van onze favoriete tenten: Drop In Bar! In deze tent draaien ze de lekkerste muziek, zijn de meeste mensen en het is gewoon de beste tent om uit je dak te gaan. Aangzien we verbleven op Sunrise Beach moesten we deze dan ook zien. Er werd gefeest tot in de morgen en de zonsopgang was prachtig! We hebben gedanst tot we het zonlicht zagen en sloten de gesprekken met de Finse af. Rond een uur of 8 was het dan wel tijd om te gaan slapen. Eerst nog even naar de 7-eleven voor een flesje melk, fles water en een yoghurtje en dan voorbereiden voor een nieuwe dag Ko Phangan!

Dag 116 The Trip:
Dag 116 sliepen we uit tot we ons bed uitdreven. Slechts een ven is toch wel warm maar als echte rugzaktoeristen verbleven wij cheap cheap. Roy was al vroeg wakker en ging even pinnen en ontbijten. Hierna ontwaakte ook Mathijs uit zijn vredige nachtrust en nadat het slaapzweet van de lichamen was afgedouched konden we ons opmaken voor de eerste stranddag sinds tijden. Sinds de eerste keer Bangkok hebben we namelijk geen strand meer gezien. Het was wel weer even wennen het zachte, witte zand tussen de tenen en de frisse oostenwind in het gezicht. Na 2 seconden waren we dan ook weer geheel in ons element en zagen we Haad Rin voor ons liggen, gezellige strandtentjes aan de linkerkant, de heldere zee aan de rechterkant en daar tussenin gebruinde lichamen die zich vermaakte met een strandfun-artikel. De frisbees vlogen door de lucht, het volleyball net werd op de proefgesteld en de tennisbatjes lieten enthousiast van zich horen tussen de jongeren die de nacht van tevoren nog even moesten laten bezinken. Al snel vonden wij onze stek en spreidden onze Vietnam-sarongs over het zand. Gewapend in zwembroek, met volleybal en zonder zonnebrandcreme gingen we er vandaag tegenaan. We hadden een heerlijk verfrissende duik in de Golf van Thailand en inspecteerde het strand naar bekenden of mooi uitziende bikini's. We gingen opnieuw naar de Fucking Good Bucket voor een "ontbijt". Een broodje pindakaas en een bakje fruit werden besteld tezamen met twee Ice Tea Peach. Vandaag leerden wij dan ook Mevr. Cheap Cheap en Mr Lolbroek kennen die in deze bar werkten, dit werd dan ook onze standaard ochtendbar. Het viel ons op dat er erg veel Israeliers verbleven op dit eiland en rond 5 uur merkten wij een groepje op die een partijtje voetbal speelden. Wij gaven ons vrijwillig op om mee te doen en zo mengden wij ons in een internationaal partijtje voetbal. Een paar Fransen, een Duitser, Israeliers de Nederlandse connectie zorgden voor een waar voetbalspectakel. Na een partijtje was het te warm voor een tweede ronde en sprongen we de zee in voor verfrissing. Hierna bestelden we een Chang biertje om van de namiddag te genieten. We hadden afgesproken om rond 7 uur pm een nieuw partijtje voetbal te spelen maar dit ging helaas niet door, niemand te bekennen. We wilden bijna rechtsomkeerd gaan totdat we een groep Engelsen jongens verdwaald met een voetbal zagen rondlopen. We maakten een veldje en het toernooitje was gestart. Het was lastig de 10 nieuwe namen te onthouden maargoed, we deden ons best. Harry, Lewis, John, Ed, Dave en nog een aantal reisden ook al een tijdje door Thailand en waren na Krabi aanbeland in Ko Phangan, speciaal voor de Full Moon Party. Die gingen we dus nog wel een aantal keer tegenkomen. We zette de terugweg in en onderweg stopten we nog even bij een internetcafe om onze e-mail en facebook te checken. Ook moesten we de terugticket regelen maar was het even afwachten welke opties we hadden. Kilroy travels zou dat uitzoeken. Na enkele emails te hebben verzonden liepen we door de straatjes vol met t-shirt en slipper winkeltjes, tattoo & piercing winkeltjes en Israelische/ Italiaanse/ Thaise/ Scandinavische restaurantjes terug naar Oasis. Na een heerlijk verkoelende douche maakten we ons op voor een nieuwe avond Ko Phangan. In het nachtlicht kwamen we de Engelsen opnieuw tegen en ook de drie Deense die wij op het strand hadden ontmoet. De hele dag hadden we al grote spandoeken gezien waarop de Poolparty werd aangekondigd in Coral Beach Resort. Dit wilden wij natuurlijk niet missen. We gingen eten in de hoofdstraat waar ze toevallig Pirates of the Caribbean 3 draaiden. We keken de hele film af en na onze Spagetthi Bolognaise en Sate hadden we nog een koffie nodig om echt klaar te zijn voor het feestje. Coral Beach is gelokaliseerd op het andere strand, Sunset Beach. We moesten een stukje lopen maar dat is alleen maar een goede mogelijkheid om de buurt te verkennen. Na een aantal minuten lopen vroegen we in de Local Bar naar de weg en werd gezegd dat het makkelijk te vinden was. Echter, wanneer Roy de coordinaten aangeeft kan je er zeker van zijn dat je verdwaald. We verdwaalden dan ook en kwamen aan bij een knus barretje met een pooltafel. Vergezeld door twee Heineken speelden we 3 spelletjes pool waarna we de weg vervolgden. In deze bar liep ook een schattig kindje rond, maar we wisten niet dat we nog een keer in deze afgelegen bar zouden belanden dus zeiden we ze vriendelijk tot ziens. Hierna moesten we langs de 7 eleven (het beste orientatiepunt in Thailand) lopen en dan linksafslaan en dan zouden we het vanzelf zien. Na 5 minuten kwamen we aan bij Coral Beach en kon de Pool Party beginnen! We zagen al snel de Engelsen zitten en sprongen we het zwembad in om daar het feest te vervolgen. Coral Beach Resort zag er heel gaaf uit met wijdverspeide bunglows, groot zwembad en aansluitend strand. We wisten dat dit een superfeest zou worden. Al snel stroomden de feestgangers toe en barstte het feest los. Op enkele populaire Ko Phangan nummers werd de feestsfeer nog meer opgevoerd en uiteindelijk stonden we met een groep van 20 in het zwembad te stoeien op de traditionele manier. Vrouw op de schouders en elkaar ervan af duwen. Dit resulteerde natuurlijk wel in spierpijn de volgende dag! Uiteindelijk kenden we weer veel mensen en werd de kenissengroep op Ko Phangan weer uitgebreid. Toen we terug naar huis wilden gaan kwamen we tot de conclusie dat deze keer niet de slippers weg waren maar een t-shirt. Daar ging het mooie merkshirt van La Coste (uit Vietnam). Rond het zonsopgangsuur gingen we weer naar huis en na de 7 eleven zagen wij ons zanderige bed tegemoet om er snel in te duiken.

Dag 117 The Trip:
Opnieuw ontwaakten wij doordat de kamer toch ietwat teveel lichaamstemperatuur verhogend was. Vandaag is ook de dag dat Mathijs zijn ritueel instelde. Vanaf vandaag ging hij elke dag een Deens kaasbroodje halen. Dit ging op de volgende manier: geheel wazig van de vorige nacht loopt hij de bakkerij in, gaat hij voor de vitrine staan en zegt: ‘ Goodmorning!!”, hierna laat hij zijn vinger langs alle broodjes in de vitrine gaan om daarna altijd dezelfde te kiezen. Hierna wordt de weg naar het strand ingezet om daar lekker te chillaxen. Na een uurtje kwam ook Roy terug op het strand, aangezien op Ko Phangan hij meestal degene was die ietsje later het bedje uitkwam. Vandaag wilden we even actief doen om het luie zweet eruit te zweten. We hadden natuurlijk al een balletje getrapt maar we zagen dat het beachvolleyballen hier toch wel populairder was. Wij mengden ons in het gezelschap dat zich voor de This is House bar had gevestigd. Al gauw werden we gevraagd mee te doen en natuurlijk zetten wij ons beste beentje voor. We speelden tegen een Thais duo waarover we onze twijfels hadden. Ze speelden erg goed maar liepen toch wat flierefluitig met de handjes rond. Uiteindelijk werd er dan ook duidelijk dat ze ladyboys waren er werden onze bedenkeningen dus bevestigd. Na de eerste officiele volleyball wedstrijd waren wij niet geheel ontevreden en zagen we dat al meer jongelui zich rond het volleyball field verzameld hadden. Het werden teams van vier en zo kwamen wij in een team met Adnan en Ryan. Respectievelijk Zweeds en Amerikaans. We wonnen de eerste wedstrijd meteen en zagen kansen voor een show, met wat ongeluk verloren we echter, maar dit deed de sfeer niet verminderen. We dronken gezellig wat en leerden elkaar beter kennen. Sinds die dag zijn Adnan, Roy en Mathijs onafscheidelijk geweest. Na de volleyball wedstrijden tegen onder andere Old Man, Partyboy en Bob Marley ging de zon weer onder en kwamen we op het strand de drie Deense meiden weer tegen die zeiden dat ze vanavond in de Same Same Bar te vinden waren. Dee Dee, Mette en Anna vertelden hoe we daar moesten komen en aangezien wij deze bar al in het boekje hadden zien staan waren we blij iemand ontmoet te hebben die ons kon vertellen hoe we daar moesten komen. Even douchen en we waren klaar. Rond half 9 pm waren we in de Same Same Bar aanwezig. We bestelden Burritos en Chicken Filet en een Pitcher Singha om de dorst te lessen. We zagen de Deense meiden zitten en zagen dat ze enkele bekende kaartspelletjes deden. Deze kaartspelletjes staan ook wel bekend als drinking games, dit zegt wel weer genoeg. We kwamen vandaag ook twee Nieuw Zeelandse meiden tegen die we in Vang Vieng met het tuben hadden gezien, hoe toevallig is dat! Nicola en Rebecca waren na Vang Vieng nog in Vientiane geweest en daarna ook vanuit Bangkok naar Ko Phangan. In het gezelschap werd veel gelachen en toen de muziek werd ingezet werden er natuurlijk enkele vreugdedansjes ingezet. Na een tijdje gingen we naar het strand om bij de Cactus Bar maar vooral de Drop In Bar te gaan feesten. Great fun! De buckets vlogen over de toonbank, dit zijn kleine emmertjes gevuld met Samson, Cola en Redbull of andere variaties gecompleteerd met enkele rietjes om het plezier met andere te delen. Uiteraard ging de kreet: “Jag vill festa!!” en aantal keer luid over de dansvloer. Aan het einde van de avond kwamen we in gesprek met een aantal Noorse die hier op vakantie waren. Ingsvild en Christina stonden op het punt naar huis te gaan totdat wij ons dansje de revue lieten passeren. Uiteindelijk was het dan alweer licht en gingen we na een broodje bij de Chicken Corner en Roy’s ritueel naar bed.

Dag 118 The Trip:
Vandaag werden door de lieftallige Thaise receptioniste gevraagd de huur maar eens te betalen en zonder wikken of wegen deden we dit. Hierna was het tijd voor Mathijs zn ritueel om daarna opnieuw aan te sluiten bij de volleyballers, we moesten het toch een keer gaan leren. Roy ging nog even naar Mevr. Cheap Cheap en Mr. Lolbroek voor een broodje pindakaas en kwam daarna de twee Deense barvrouwen van de Same Same Bar tegen. Zij vertelden dat de volgende dag een Pubcrawl zou zijn en of wij wilden komen. Natuurlijk waren wij daar wel voor in en dus zei Roy al snel: Ah is goed! Hij bracht het goede nieuws over aan Mathijs en Adnan, helaas waren de Amerikanen Ryan en Raymond al naar Ko Tao. We besloten om ons die avond in te schrijven en de drie Deense meiden vergezelde ons in het team. Het was namelijk een kroegentocht in teams waarbij elk team punten kon vergaren door iets speciaals te doen of door wedstrijdjes te winnen. Na het volleyballen, wat opnieuw beter ging, hebben we nog even op het strand gezeten om van het mooie weer te genieten. S’avonds zijn we weer de Same Same Bar op gaan zoeken voor het avondeten wat deze keer bestond uit Chilli Con Carne en Burritos. Na een praatje met de barvrouwen over wat de volgende nacht komen zou gaan hadden we nog een feestje met de vaste klanten van de Same Same Bar waar wij inmiddels ook wel toe konden worden gerekend. Hierna vertrokken we gezamelijk naar de Drop In Bar. Elke avond hebben ze in de Drop In Bar enkele activiteiten, die er niet om liegen. Wij kennen het spel The Ring of Fire maar de Drop In Bar kent de echte Ring of Fire. Dit werkt als volgt: twee barmannen houden een grote ring in de lucht, welke vervolgens met pure alcohol in de brand wordt gestoken waarna iedere dappere persoonlijkheid hierdoor heen kan springen. Waaghalzen als we zijn deden wij dit natuurlijk wel even. Hierna kwam de volgende variant: Touwtje springen. Iedereen heeft dit wel eens gedaan op het schoolplein in de jongere jaren. Een groot touw werd door de twee barmannen opgehouden en natuurlijk in de brand gestoken. Hier hebben wij ons maar niet aan gewaagd doordat wij al snel werden ontmoedigd door een jongeman die het touw verkeerd inschatte en geheel in de brand wanhopig op zoek was naar water. Hierna kwam een spel voor alle voetballiefhebbers, er werd een groot bord opgezet met een aantal gaten en bij elk gat behoorde een speciale prijs bijvoorbeeld: gratis wodka-redbull, samson bucket etc. Een leuk spel en dus stond ook iedereen in de rij, maar konden maar weinig gek genoeg het goede gat vinden. Het schot van de avond stond op naam van dhr Schouten die het voor elkaar kreeg om via het bord in het gezicht van een langslopende toerist te schieten, die hier niet blij mee was natuurlijk. Wij hadden eigenlijk de grootste lol. Hierna gingen we naar de Cactus Bar om eens in een andere bar te kijken. Hier was een armworstel wedstrijd maar hadden wij maar weinig kans tegen de sportschool jongens. Hier kwamen wij opnieuw de Finse dames tegen die hadden inmiddels een Duitse en Pakistaanse vriendin ontmoet die ook van een feestje hielden. Na een feest in de Cactus Bar en een verfrissende duik in de zee gingen we terug naar de Drop In Bar om een afsluitingsfeestje met de Same Same crew te houden.

Dag 119 The Trip:
Vanochtend voelden we de consequenties van flink wat avonden stappen wel even en lagen we dan ook langer dan normaal in bed, we moeten toch eerlijk blijven, wij hebben daar ook wel eens last van. Erg vermoeid en een schorre stem konden ons echter niet tegenhouden er weer tegenaan te gaan. We kwamen de Deense meiden s’middags op het strand al tegen en zij moedigde ons een beetje aan tijdens het volleyballen. Geheel fit gingen we snel naar de douche omdat we al om 7 uur pm bij Same Same moesten zijn. Normaal gesproken komen we pas om 8 uur pm van het strand af dus dit was opschieten geblazen. Mathijs was al snel klaar en kwam netjes op tijd aan, blijkbaar heeft Roy toch nog iets meer Antilliaans bloed in zich en kwam een kleine 10 minuten later aan. Eenmaal in de Same Same aangekomen kregen we allemaal een t-shirt en mochten daar allerlei creatieve dingen mee doen. Al snel werden de mooiste motieven erin geknipt. Pijlen richtingen bepaalde lichaamsdelen, stoere hempjes of sexy naveltruitjes waren enkele resultaten. Hierna werd de lichtgevende verf aangebracht. Pakkende leuzen werden op buiken en gezichten aangebracht en Roy werd als Captain aangewezen. Alleen de naam was nog onduidelijk maar daarom niet minder belangrijk. Na enig overleg werd de teamnaam: I like sex, it is nice! Het team bestond uit: Adnan uit Zweden, Ash en Mark uit Engeland, Dee Dee, Mette en Anna uit Denemarken en wij uit Holland. Al snel werden de Captains bij elkaar gefloten voor de eerste opdracht van de avond. Het team werd bij elkaar geroepen en de opdracht uitgelegd. Opdracht 1 was een alombekende bier estafette. Voor ons beide was dit het eerste biertje van de dag en om deze meteen in een keer naar binnen te gieten was toch een flinke opgave. Desalniettemin deden we het goed maar eindigden we niet al eerste. De trend was in ieder geval gezet. Na een korte wandeling kwamen we aan bij de tweede bar en na een welkomsdrankje werd het feest begonnen. Na een tijdje was de tweede opdracht een feit en werden de Captains opnieuw bij elkaar geroepen. Deze kregen een briefje overhandigd waarop 5 artikelen stonden die zo snel mogelijk bij elkaar moesten worden gebracht in een witte plastic zak. Op het boodschappenlijstje stonden onder andere: boxershort (gedoneerd door Mathijs), een BH (gedoneerd door Dee Dee), een condoom (gedoneerd door Adnan), een oorbel (geregeld door Roy) en een flessendopje van Beer Lao (geregeld door Mathijs). Al snel hadden we alles bij elkaar en zo eindigde wij als eerste bij deze opdracht. Ondertussen hadden onze Engelse vrienden iets leuks bedacht om extra punten te verdienen. Te gaan moonen voor de gehele groep met op de blote billen SEXYTIME. We hadden echter 1 probleem, Ash zou niet kunnen deelnemen door zijn donkere huidskleur aangezien daar geen zwarte pen op te zien is. Hij werd naar voren geschoven als presentator. Na het schrijven zorgde Ash voor de presentatie zoals het een echte presentatpr betaamd. Muziek uit en met luide stem: “ Everybody, I would like you attention on the street for a second because the team over there is…..” Het moment kwam en de lach verscheen op ieders gezicht. Great Succes en extra punten. Hierna gingen we verder naar Bar 3, de bar waar we al eerder waren geweest: met het kleine meisje. In deze bar hebben we lekker wat gedronken en gefeest en kwam opdracht nummer 3: een eetcompetitie. We schoven Mark al snel naar voren omdat hij degene is die van eten houdt. De opdracht was om 20 kaakjes zo snel mogelijk op te eten. Bier mocht gebruikt worden om te spoelen. Verschrikkelijk en droog was het eerste wat Mark zei toen hij klaar was! Na even te hebben overgekopt in de bar kwamen we de Scheidsrechter Sorte Svin tegen. Hij zocht nog een voetbalteam voor het Full Moon Party Beach Soccer Tournament en zag ons overkoppen. Dit leek ons wel wat en spraken de volgende dag om 12 uur bij Same Same af voor het toernooi. De pubcrawl vervolgde zich naar Bar 4, recht op het strand. Opnieuw een welkomsdrankje en feestje en Opdracht 4: Steltenlopen. De Nederlandse connectie sloeg deze contest vrijwillig over en dus schoof Captain Roy Denemarken/Engeland/Zweden het veld in voor deze wedstrijd. Ash als aanvoerder en luidkeelse aanwijzingen gevend ging het I like sex, it is nice team als een speer naar de overwinning. We probeerden nog een menselijke toren te bouwen voor extra punten, maar dit lukte helaas niet meer. Hierna moesten we voor opdracht 5 alle aan elkaar gebonden naar de volgende bar rennen. Er mocht echter niet valsgespeeld worden en de lijn niet verbroken worden. Als snel rende iedereen hand in hand en was er sprake van een waar gekkenhuis. Uiteindelijk kwamen we ongedeerd bij de laatste bar aan, dit kon over de andere teams niet gezegd worden. Hierna gingen we terug naar de laatste stop: The Same Same Bar! Onderweg moesten we zoveel mogelijk geluid maken. Na luidkeels “Heeeeey Heeeeeeeey Babe” en enkele voetballiederen te hebben gezongen kwamen we terug voor het Italiaanse Buffet. Hierna volgde het strandweggetje ons opnieuw naar Drop In Bar! Dit was toch wel een van de beste avonden/nachten in Ko Phangan. Maar natuurlijk nog niet afgelopen! De gehele Same Same groep stond te feesten tot op een gegeven moment opeens iedereen weg was en Roy alleen overgebleven was met Trine. Na een uurtje was Mathijs opeens weer terug en werd er nog doorfeest tot in de vroege uurtjes.

Dag 120 The Trip:
Vandaag moesten we dus 12 uur am aanwezig zijn bij de Same Same Bar voor het voetbal toernooi. Om kwart voor 12 kwamen we ons bed uit en liepen we naar Same Same na Mathijs zn ritueel. 20 minuten te laat kwamen we aan bij Same Same en vroegen we naar Soren. Hij lag nog even op bed (blijkbaar ook een zware nacht gehad) en maakte hij nog even een belletje om te checken of de rest van het team ook klaar was en het toernooi door kon gaan. Wij hoopten stiekem van niet, maar iedereen was er klaar voor en de verwachtingen waren hooggespannen. We kregen de shirtjes en de rest van het team kwam aangewaggeld. We hadden Smeichel, Tofting en Christian the crazy Dane, eenmaal bij het veld aangekomen kwamen er nog twee Nederlandse jongens bij: Vincent en Gert Jan. We liepen gezamelijk naar het strand voor Tommy’s Bar. De spelersnamen werden gecheckt en het Beachsoccer toernooi kon voor ons beginnne. We moesten eerst nog een uurtje wachten, voordat de eerste wedstrijd kon beginnen. Aan aanmoediging geen gebrek: De 2 Finse Dames, De Drie Deense Dames (Dede, Mette en Anna), 1 Nederlandse dame (Renske) en de barvrouwen Trine en Heidi. Ze moesten niet te hard gaan juichen anders verloren we onze aandacht aan andere dingen. We mochten gelijk de eerste wedstrijd opdraven. De eerste oppnonent was G-Unit. We stonden binnen enkele minuten al met 2-0 achter. Na de rust kwam hier echter verandering in. Na o.a. doelpunten van Tofting, Chistian en 2x Mathijs werd de wedstrijd opgeturnd na een 5-2 overwinning. De Dutch Connection samen met de Indestructible Danish werd de eerste wedstrijd gewonnen. We waren helemaal gesloopt en we namen onze rust. In de tussentijd werd er even met de cheerleaders gepraat en de tegenstanders bekeken. We maakten ons op voor wedstrijd nummer 2. De volgende tegenstander was Slippy Nipple. Deze Engelsen waren stuf en konden een aardig balletje trappen. Roy was de verdedigende man en Mathijs zorgde voorin voor het gevaar. We kwamen door een eigen doelpunt op een nul voorsprong. Door een vrije trap a la Ronald Koeman maakten Mathijs vlak de 2-0. Het feest kon beginnen. Vlak voor tijd maakten ze nog 2-1 maar de organisatie stond goed en hield stand. De vreugde was groot en aangezien onze derde tegenstander niet kwam opdagen waren we gekwalificeerd voor de kwartfinales 2 dagen later. Dit werd gevierd met een pilsje met het gehele Same Same Beach Soccer Team. ‘s Avonds werd alles nogmaals gevierd in de Same Same Bar en werd de avond uiteraard afgesloten in de Drop In Bar. Wederom werd er tot zonsopgang gefeest en na een korte afterparty met wat Denen, Engelsen en een oudere man toch maar slapen.

Dag 121 The Trip:
Vandaag hadden we dan gelukkig een rustige dag. We konden op het strand een beetje bijkomen en keken aan het einde van de middag nog naar de andere voetbalteams. S'avonds was het opnieuw poolparty en natuurlijk wilden wij daar wel weer heen. We hadden opgemerkt dat er zeer veel mensen waren aangekomen, waarschijnlijk in verband met de Full Moon Party! Eerst waren we natuurlijk in de Same Same Bar waar een piratenfeest aan de gang was. Uiteindelijk reisden we met de gehele groep af naar de poolparty, en wat voor een poolparty! Het was zoooo druk dat je amper kon rondwandelen, laat staan dansen. We zagen de Engelsen die helemaal kapot zaten en dan ook de hele dag in hun bungalow hadden geslapen en de Zuid Amerikanen die we al verscheidene malen hadden gezien. Al snel was het tijd om het zwembad in te springen en het gehele team was aanwezig inclusief coach Soren en cheerleaders Heidi en Trine. Na twee uurtjes gingen zij echter naar huis omdat er de volgende dag weer gewerkt moest worden. Mathijs besloot ook naar huis te gaan, een avondje vroeger slapen is ook niet verkeerd en zo bleef Roy alleen met Adnan over. Na 10 minuten waren we elkaar al kwijt en vonden we elkaar niet meer terug. Alleen Lil' Kim (de eerste dame die scoorde tijdens het beach football toernooi) en Sergio waren er nog. Na een aantal uurtjes feest vond Roy het ook weer goed geweest. Eenmaal terug nog even langs de 7 eleven en het bed induiken.

Dag 122 The Trip:
Vandaag stonden de finales op het programma. We waren vol goede moed want de eerste dag hadden we een goed figuur geslagen. S'ochtends moesten we nog even de huur betalen en kregen we dan eindelijk te horen dat wij ook lakens en handdoeken mochten en dat de kamer werd schoongemaakt (ze was er namelijk vanuit gegaan dat dit al gebeurd was). Op weg naar Same Same hadden we een ontbijtje en gingen we snel naar het strand. Het was inmiddels al vijf voor twee en dus moesten we opschieten. Eenmaal op het veld bleek dat wij de eerste wedstrijd moesten spelen en dat de helft van het team er nog niet was. Hoe zou dat toch komen? Twee minuten voor het beginsignaal kwam Chris aanwaggelen gevolgd door Schmeichel. De eerste wedstrijd speelden we tegen een team dat de vorige nacht niks had gedaan. Hmmm goed vooruitzicht. Het beginsignaal klonk en we gingen er meteen goed tegenin. Roy en Mathijs begonnen als wissel om het team van tactische aanwijzingen te voorzien tezamen met Soren. Al snel kwamen we op 1-0 achterstand door een communicatiefoutje. In de tweede helft kwam de Dutch Connection erin en kwamen we onfortuinlijk op 2-0 achter. Gelukkig werd al snel de 2-1 gemaakt en was de morele positiviteit aan onze tijd. We knokten voor wat we waard waren en dit resulteerde in een welverdiende gelijkmaker van Gert Jan net voor tijd. Een verlenging was nodig. De tegenpartij speelde het krachtige kick en rush voetbal en dit deed ons technische voetbal niet ten goede. Na 5 minuten scoorden ze 3-2 na een twijfelachtig moment maar met nog 30 seconden op de klok was het toch echt over voor ons. Een echte domper maar het sfeerelftal liep richting de bar en verzamelde voor een lekker pilsje. Na enkele rondes werd duidelijk dat de wedstrijd voor de derde plaats niet doorging en dat een team verstek had gelaten. Wij offerde ons op voor een vriendschappelijke showpot. Opnieuw een spannende wedstrijd met wisselende keepers, vliegende keepers, technische hoogstandjes en hachelijke momenten. Na 2-2 opnieuw gelijkspel en nu eindigde de verlenging in een bloedeloos gelijkspel. Penalty's werd het en het Same Same Team won deze met 5-3. Daar hadden we dan toch nog onze mentale overwinning. De avond volgde daarna als vele: Same Same Bar. Heerlijk gegeten en daarna onder andere Roxanne en aantal keer gehoord. Hierna in de Cactus bar en Drop In Bar gefeest zoals het de Crazy Dutchmen betaamd. Vanavond was er een hachelijk moment met een of andere ouwe gek, die denkt dat hij een vrouw is. Foto zegt genoeg.

Dag 122 & 123 The Trip:
29 Juni!! Full Moon Party! We stonden fris en fruitig op na het feestje van de dag hiervoor. De middag verliep opnieuw met ontbijtje en strand (volleyballen & zwemmen) en s'avonds was er de Warm Up Party in Same Same. Wat een geweldige dag vandaag! De Warm Up party bestond uit een Italiaans/Deens buffet waar wij ongeschonden van mochten genieten. Na dit feestmaal kon de live band aan de slag. Iedereen zond nummertjes in en het traditionele dansen op de tafel werd weer ingezet en natuurlijk flink gezongen, na zoveel avonden tussen de Denen konden wij zelfs de Deense nummers vlekkeloos meezingen! Na 12 uur pm werd het dan toch wel tijd om naar de Full Moon Party te gaan, de reden waarom wij naar dit eiland kwamen. Wat een gigantisch feest! Overal waren grote barren neergezet met honderden buckets. De muziek stond overal luid aan en lichteffecten vulden de lucht. Elke bar had goed haar ebst gedaan er iets speciaals van te maken, van mooie danspodia tot vuurshows. We liepen langs elke bar en zagen bij vele onze vrienden terug. Bij de Fucking Good Bucket Mevr. Cheap Cheap en Mr. Lolbroek, bij Beach Bungalow Minnie Mouse, bij Cactus Bar Mr. Muay Thai en natuurlijk in de Drop In Bar de gehele Bar Crew. Het was een geweldig feest en af en toe wisten we niet waar we kijken moesten. We zagen onze Deense vrienden, Mexicanen, Nederlandsen, Engelsen, Nieuw Zeelandsen en zelfs nog Australische vriendinnen uit Vang Vieng! In de Drop In Bar speelde het grootste deel van de Full Moon Party zich af en tezamen met de Same Same crew, Adnan, Kitty etc. was het een lange nacht. Tot in het zonlicht dansten de 10.000 overgelevenen (naar schatting waren er ongeveer 25.000 mensen) de laatste energie uit het lichaam. The Killers kwamen verscheidene keren langs en toen de muziek uit ging gingen we zelfs nog naar de afterparty in de Backyard. Inmiddels was het al 10 uur in de morgen. Na een uurtje bij de afterparty had Mathijs het wel gehad en gingen we terug naar de Same Same met Trine en Heidi. Mathijs ging naar bed en Roy koos ervoor nog even een ontbijtje te nemen. Rond 3 uur pm strompelde Roy de kamer in voor zijn welverdiende rust. Mathijs sliep nog maar ging na een uurtje op om Adnan en Kitty op te zoeken. Ondertussen regelden zij de ticket naar Ko Phi Phi voor de volgende ochtend. Eenmaal terug tot leven, ging iedereen weer naar Same Same voor de after Full Moon Party. Opnieuw een geweldig feest en tot de late uurtjes aangezien we besloten hadden gelijk door te gaan want de bus kwam om 6 uur am. Het was een fantastische avond en we zullen iedereen echt gaan missen. Soren, Heidi en Trine zijn gewoonweg top en we gaan er zeker nog een keer naar terug.


Dag 124 The Trip:
Zoals eerder vermeld vanochtend tot in de very late uurtjes doorgefeest bij de Drop In Bar. We zullen deze bar echt gaan missen. De tassen waren gelukkig al deels ingepakt, gelukkig want we waren allebei redelijk zo blauw als een... (vul maar in Kevin). Mathijs was al eerder naar Oasis terug gegaan om alles even na te checken. Snel werden de laatste dingentjes ingepakt, maar Roy was nog nergens te bekennen. Hij moest nog even een paar laatste dingetjes afronden. Gelukkig kwam hij om 6.05 am aangelopen en was hij klaar voor vertrek. De minibus stond al te wachten op ons, dus we konden gelijk instappen. Onderweg werden Andan en Kitty opgehaald bij hun guesthouse. De minivan bracht ons naar de haven van Tongsala. Dit was de tweede dag na de Full Moon Party dus er waren meer mensen op het idee gekomen om het eiland te verlaten. We moesten even in de rij staan om onze voucher om te wisselen naar een echte bootticket. Was wel een grappig gezicht want iedereen stond daar met zijn brakke gezicht en zijn of haar backpack. De lange stoet partygangers begaf zich richting de ferry. Wederom werd het dek weer opgezocht en er werd een bakkie opwarm noodles (dus geen shoarma) naar binnen gewerkt. Na het onbijt werd het tukkie ingezet. Onder het genot van Nederlandse muziek viel Mathijs rustig in slaap. Na ongeveer 2 uur werden we in het zweet wakken. De zon was al flink aan het schijnen en we voelden ons al lekker vies. Na een uurtje of 2 varen kwamen we aan in Suratthani. De bus stond al op ons te wachten en bracht ons naar het bekende touroperator gebouwtje. Na 2 keer overstappen van bus zaten we eindelijk in de goede bus richting Krabi. Deze busrit duurde weer zo’n 2 uur. Eenmaal aangekomen in Krabi haven gingen we direct naar de boot die ons naar Ko Phi Phi bracht. De tassen werden in het ruim gegooid en Adnan en Mathijs besloten om op het dek te gaan zitten. Kitty en Roy zaten lekker binnen om opnieuw te slapen. Op het dek raakten we in gesprek met een paar andere mensen en het opspattende zeewater. Vele mensen waren nat geworden en wij ook, dus besloten we maar om naar binnen te gaan. Binnen lag Roy al lekker te slapen en niet viel later volgden Mathijs en Adnan. Na 2 uur varen kwamen we aan in de haven van Ko Phi Phi. Eenmaal van de boot vielen vele Thaise mannen ons al lastig met de vraag of wij in hun guesthouse-hotel wilden slapen. Na enig gekibbel besloten we naar Phi Phi bungalow village te gaan. In het begin zag het er goed uit, maar we eindigden achterin het park in een cheap cheap room. We hadden alles wat we nodig hadden, fan, oplaadstation, spiegel, wc en een emmer om de wc door te spoelen. Na onze spullen uitgepakt te hebben gingen we even relexen en gingen we op zoek te gaan naar een snack. We besloten wat te gaan eten bij het strand en liepen daarna een beetje het stadje door, toevallig kwamen we Sita en consorten tegen, ookal van Vang Vieng! ‘s Avonds na het douchen gingen we even met z’n vieren (Adnan, Kitty, Mathijs en Roy) dineren, wederom aan het strand. Het heerlijk avondmaal was verorberd en we gingen naar de eerste bar: Reggaebar. Een potje pool werd opgestart en een biertje werd gedronken. Het leuke van de reggaebar was dat er muay thai gevochten kon worden. De beloning om te vechten was een bucket gevuld met Samson, Coke en Sprite. Midden in de bar stond een grote boksring. Na enig overleg besloten Mathijs en Adnan te gaan vechten voor een bucket (alles voor een bucket he). We melden ons bij de scheidsrechter en snel werden de boksbroekjes aangegeven. Eerst werd nog even het Chang biertje opgedronken voor de moed. Wij naar de wc even omkleden en kwamen klaar om te vechten weer terug in de bar. Het nummer ‘Eye of the Tiger’ klonk en het was tijd om naar de ring te gaan. De beschermigsmiddelen werden omgedaan: enkelbanden, gezichtbescherming en natuurlijk de handschoenen. De referee stelden ons voor: In the Red Corner Holland, and in the Blue corner Sweden. Het publiek werd nog even opghitst en ging uit haar dak. Toen klok de bel: Ting, FIGHT!. (we hadden trouwens afgesproken alleen te slaan en niet te schoppen en ellebogen te gebruiken). De eerste ronde was een beetje aftasten, wat kon de een en wat kon de ander. We wisten wel dat het erg vermoeiend was. Na een paar klappen klonk na 3 minuten de bel, de eerste ronde was afgelopen. Mathijs ging naar zijn hoek en Roy had nog een aantal tips, aanmoedigingswoorden en water voor Mathijs klaar liggen. Daarna haastte Roy zich naar de andere hoek om Adnan als coach te ondersteunen. Na wat wonderwater kon de tweede ronde van start gaan. Meteen kwam Adnan in de aanval en werd Mathijs goed geraakt op de zijkant van zijn hoofd. Na een tweede keer was het tijd voor Mathijs: boom, boven op de neus van Adnan. Ondertussen klonk er leuke muziek en werd het gevecht onderbroken door een dansje. De bel van de tweede ronde klonk. Na weer even wat water klonk de bel voor de derde ronde. In deze ronde vielen er aan beide kanten rake klappen. De uiteindelijke winnaar was Adnan from Sweden. De overwinning werd gevierd met een pilsje en de gewonnen bucket. Na Reggaebar was het tijd om naar een andere bar te gaan. Deze avond weer nieuwe mensen ontmoet: Cassy van Australie en een oude bekende Sita van Hawai. We sloten de avond dansend af in de Apache Bar. Het was een geslaagde eerste avond Ko Phi Phi.

Dag 125 The Trip:
We moesten even bijkomen van de nacht ervoor. We warden door Adnan en Kitty rond 2 uur pm gewekt. We kleedden ons aan en gingen ergens een ontbijtje halen. Deye dag gingen we naar het andere strand om te kijken hoe dat eruit zag. De spullen werden op het strand gelegd en de eerste duik in de zee van Ko Phi Phi was een feit. Het was blauw water en wit zand. Het water was niet al te helder, maar het was heerlijk verfrissend. Tegen het einde van de middag gingen we even een ander onderkomen zoeken voor de volgende dag. We hadden van Sita gehoord dat er een goedkope bungalow was aan het strand voor cheap cheap. Het was Minimarkt bungalows. De receptie was dan ook in de minimarkt en we hebben even gevraagd naar de prijs en of er nog een plekje vrij was. We besloten om de volgende dag hier te gaan slapen. Na dit geregel besloten we om bij een andere tent een boottocht te regelen voor de volgende dag. Het scheen een leuke boottocht te zijn waarbij we naar verschillende eilandjes gingen en verder een beetje te snorkelen en te kayaken. Eenmaal terug in Phi Phi Bungalows pakten we onze spullen in en werd er even gedouched. We gingen deze avond eten in de Boom Boom tent. Deze tent heet zo, omdat er een Thai rond liep die het de hele tijd over Boom Boom had. Hier hebben we een lekker pizzatje gegeten en kwamen we nog een hele groep Engelsen en Canadezen tegen. Na dinner gingen we weer naar Reggeabar om een Muay Thai gevecht te bekijken en om een potje pool te spelen. Onderweg naar de Appache Bar kwamen we nog een oude bekende tegen : Kate vanuit Australie. Dit was weer gezellig en samen met haar vriendinen gingen we lekker uit onze dak in de Apache Bar. De Apache Bar sluit om 2 uu am en aangezien nog iederen zin had in een feestje besloten we de avond af te sluiten in de Hippiebar. Er was geen muziek, dus er werd weer klink slap gepraat. Roy was een beetje moe dus hij ging iets eerder naar huis. Adnan en Mathijs besloten nog even te blijven om het goede leven te vieren. Op het strand werd nog even "gechillt" en was het daarna tijd om naar huis te gaan.

Dag 126 The Trip
Vandaag Ko Phi Phi boottocht. Mathijs en Adnan (en Roy) waren een beetje gesloopt, want 3 uur slapen is niet al te veel. Maar dit mocht de pret niet drukken. Onderweg naar de pier werden er nog snel enige croissantjes gekocht voorals ontbijt. We konden gelijk de boot op die ons bracht naar ons eerste strand: Ko Phi Phi Leh (Maya Bay). Dit eiland staat bekend om de film The Beach met Leonardo Di Caprio. Het was een mooi gezicht, tussen twee grote rotsten ligt dit strand verstopt. Er lagen helaas wel veel boten voor de kust maar dit mocht de pret niet drukken. Voor de kust werd er eerst nog even gesnorkeld om vervolgens met Kayak naar het strand te gaan. Na een aantal fotos gemaakt te hebben keerden we terug naar de boot. We hadden weer vele vrienden gemaakt op de boot: een hele groep Ieren, 2 Brazilianen, 2 Canadezen en 2 Spaanse. Het waren allen gezellige mensen. De Brazilianen zijn we in Ko Phi Phi nog vaker tegengekomen. De volgende stop was Lao Bileh. Dit was het mooiste stukje van de boottocht. Het water was hier zo blauw en groen en helder. Als we naar de fotos kijken zitten we nog te watertanden. Hier gingen we helaas niet zwemmen maar maakten we alleen een rondje. Op weg naar Phi Phi Don (hoofdeiland) kwamen we langs de Viking cave en stopten we bij Sharks Point. De naam zegt het al. Hier konden dus Sharks gespot worden. We willen het eerst zelf zien en dan geloven. Wij het water in en na tien minuten onze eerste shark. Het was de Black Tip Reef Shark. Dit was echt zo een gaaf gezicht. We bleven daar betoverd door de haaien nog even verder snorkelen en zagen in totaal 6 keer een haai. We waren helemaal gelukkig. Vol enthousiasme keerden we terug op de boot op weg naar onze volgende stop: Bamboo Island. Dit kleine strandje was alles wat een bounty eiland heeft: Parel witte stranden, palmbomen en een heldere blauwe zee. Eerst werd er nog even gesnorkeld en daarna werd het eiland bezocht. Na een half uurtje chillen op dit bountystrand was het weer tijd om naar de boot te gaan. De laatste stop was Monkey Island. Normaal gesproken lopen hier vele apen, maar deze keer niet (opnieuw invisible monkeys). Helaas. Rond een uur of 4 pm kwamen we aan in de haven en waren we redelijk gesloopt. We waren tot de conclusie gekomen dat het wel een heerlijk dagje was op de boot. Tevens ook een lekker kleurtje opgelopen. Onze tassen hadden we in de morgen afgedropt bij de touroperator en gingen deze naar de boottocht weer ophalen om vervolgens in te checken bij Minimarkt bungalows. Bij dit hutje was een heerlijk hangmat en Mathijs lag al snel lekker 3 uurtjes te slapen. Nadat iedereen zijn of haar oogjes even dicht had gedaan en Roy de stad had verkend gingen we wat eten en hebben we een koffie gedronken bij H.C. Andersen en gingen we weer naar dezelfde barretjes: Reggeabar en sloten we de avond af in Apache Bar.

Dag 127 The Trip:
Deze dag stond in het teken van chillen. Mathijs had lekker buiten in de hangmat geslapen en werd rond 11 uur gewekt door de zon. Na iedereen wakker gemaakt te hebben rolden we naar het strand om daar te gaan zwemmen en te relexen. Bij de Waterfall Bar en Restaurant gingen we een lekker ontbijtje eten: Cheesburgers, Club Sandwich en een fruit salade. De ananasshakes bij de tent waren trouwens het beste in heel Thailand. In onze ooghoeken hadden we trouwens een zwembad gespot. We gingen even kijken en het zag er heel goed uit. Voor 100 baht konden wij daar ook zwemmen. Hierover hoefden wij dus niet lang na te denken, voor 2,5 euro in een super de luxe resort zwembad te zwemmen is natuurlijk geen kattepis. We pakten onze spullen en installeerden ons in het zwembad. Het was een mooi gezicht, vanuit het water zag je de rand van het zwembad en daarboven gelijk de zee. Marineke, je kent dat waarschijnlijk wel vanuit de vakantieboeken. Was echt relext. Verder hebben we daar nog beetje gevolleybalt en een beetje van het dak gesprongen (terwijl er een groot bord stond: no jumping). Na een dag chillen was het tijd om de activiteit voor morgen te organiseren: Duiken. We hadden er al veel over gelezen en het was er nu echt tijd voor. Bij Island Divers werd de duiktocht geboekt. Na de boeking wederom hetzelfde avondritueel: hebben we een koffie gedronken bij H.C. Anderssen gingen we weer naar dezelfde barretjes: Reggaebar en sloten we de avond af in Apache Bar. Deze avond weer nieuwe vrienden gemaakt.

Dag 128 The Trip
Om een of andere reden hadden Mathijs, Roy en Adnan niet heel veel geslapen maar dit deerde niet. Gelukkig kwamen we allemaal op tijd aan bij de duikschool. Adnan had nog nooit gedoken en voor Mathijs en Roy was het een hele tijd geleden. Na het tekenen van enige contracten en een babbeltje liepen we richting de boot. In totaal gingen ongeveer 16 mensen mee met de boot. De dag zag er als volgt uit: korte briefing van de duikspots, materiaal checken, duiken, lunchen, snorkelen, korte briefing duik 2, materieel checken, duiken, praten over alles wat we hebben gezien. Het beloofde dus een mooi duik te worden. Eenmaal op de boot werd Adnan de beginselen van duiken uitgelegd door Carlien. Toen was het moment daar, we warden naar beneden geroepen. Al het materiaal was al helemaal klaargezet en onze Vlugge Leeuw Schiet Lekker Op kennis moest weer even worden opgefrist. Roy en Mathijs hielpen elkaar met alles te checken. Vest, Lood, Sluitingen, Lucht, Okay. De eerste duikspot was Phi Phi Ley. We hadden voor deze dag ook een digitale camera kunnen lenen, voor wat mooie duikfoto’s. Eenmaal in het water begon Adnan met zijn oefeningen en konden Roy en Mathijs hier mooie foto’s van maken. Nadat de oefeningen waren afgerond konden we met onze ronde langs de Wall gan beginnen. Het enige nadeel bij deze duikspot was de visabilty. We hadden maar een visability van 5 meter. Mathijs en Roy konden iets dieper gaan dan de anderen en hebben vele groepen vis en koraal gezien. Het was een leuke en interessante duik. Zeker nadat Roy bijna 2 jaar niet had gedoken en Mathijs 10 maanden. Na 40 minuten kwamen we weer boven en werden de ervaringen gedeeld. Na deze duik was het tijd voor lunch en om daarna even te chillen en snorkelen bij een mooie baai. Toen vertrok de boot naar de volgende duikspot: Bida Nok. Van te voren werd al verteld dat het zicht hier beter was, dus we waren extra gemotiveerd. De spullen werden weer klaargezet en gecheckt en de 2e fundive kon beginnen. Eenmaal in het water was het zicht al veel beter en we hadden er zin in. Vele vissen werden gespot: Trigger Fish, Parrot Fish, Giant Clam, Banner Fish, Sweet Lips, Sea Horse, Cattlefish, Trompet Fish, Morenen en ons absolute hoogtepunt: De Schildpad. Dit was echt fantastisch. Gelukkig hebben we hier vele foto’s kunnen maken en we hebben een paar minuten met de schilpad meegezwommen. Onze harten gingen te keer en we waren helemaal exited. Binnen een week haaien en schilpadden gezien. Het kon niet beter. Na de Schildpad hebben we nog veschillende koralen en andere vissen gezien. Aangezien Roy en Mathijs nog lucht over hadden konden we nog even langer duiken en zagen we de Seahorses. In totaal hebben we 45 minuten in het 28 graden water gelegen op en maximale diepte van 13 meter. Eenmaal boven realiseerden we dat dit een top duik was. Nu hebben we zeker zin om de gaan duiken in Ko Tao, vele duikers zien hier Whale Sharks. Op de boot wisselden we onze ervaringen en iedereen was helemaal blij. Daarna bracht de boot ons naar de kant. Dit was Adnans laatste dag voordat hij weer naar Zweden terug moest, maar het was zeker een geslaagde dag. Na het duiken was het tijd om te gaan douchen en relexen en hadden we om 9 uur pm afgesproken te gaan eten met een groep Nederlanders en een Deen genaamd Casper. Deze laatste dag werden nog snel de laatste foto’s op DVD gebrand en emails uitgewisseld. Op het strand hebben we met een hele groep lekker gegegeten. Kitty wilde nog steeds een tongpiercing en we gingen met iedereen naar de shop. Ze durfde maar niet en niet, en tot op heden heeft ze nog steeds geen tongpiering. Mischien komt dit ook wel door het feit dat de tongpiercing Thai een beetje rode oogjes had. Ondertussen hadden Adnan en Roy een fles Sambuca op de kop getikt. Het hele gezelschap begaf zich richting het strand en werd de fles Sambuca opgedronken. Hierna was het weer tijd voor de Apache Bar. De avond werd afgesloten in de Hippie Bar en ondergenot van een laatste pilsje en het spelleje I have never had werd er gedag gezegd tegen iedereen en Ko Phi Phi.

Dag 129 The Trip:
Na een hele korte nachtrust (1 uur) warden de spullen gepakt en liepen we richting de ferry. De ferry bracht ons naar Krabi. We liepen gelijk door naar binnen en het tukkie werd gelijk ingezet. Na ongeveer 2 uur slapen kwamen we aan in Krabi. We liepen richting de taxi die ons bracht naar Krabi Town. Het weer was vandaag trouwens slecht en het regende behoorlijk. Dit in tegenstelling tot de afgelopen 5 dagen. In Krabi Town vonden we een goede guesthouse vanwaar we dit bericht aan het typen zijn. Helaas gingen Adnan en Kitty weg. Ze vlogen van Krabi naar Bangkok om vervolgens naar Kuala Lumpur te vliegen. We zeiden met tranen in onze ogen gedag van onze vrienden en hebben beloofd hem een keer op te zoeken in Zweden. Eenmaal uitgezwaaid ploften we op onze bedden en werden we na 20 uur slapen weer wakker. We hadden het waarschijnlijk nodig: Rust.

Dag 130 The Trip:
Vandaag ontwaakten we na 20 uur slaap om 11 uur am. Na een ontbijtje en de Full Moon Party DVD te hebben bekeken, waar we overigens een aantal keer opstaan, zijn we dit bericht gaan typen en de foto's gaan selecteren om aan dit bericht toe te voegen. Wij hopen dan ook dat jullie ons werk niet onbeloond laten door middel van een aantal reacties. Inmiddels is het 11 uur pm en kunnen wij dus opnieuw 8 uur sitewerk noteren. Wij hopen dat wij jullie een smakelijk verhaal hebben kunnen presenteren en zullen jullie volgende keer waarschijnlijk vanuit Ko Phangan proberen te contacten. Wij willen nog even terug om toch goed gedag te zeggen en dat hoofdstuk af te sluiten.


Wij gaan nu weer verder met ons vakantie leven en laten het "werk" voor wat het is.

Wij genieten hier ten top!


Roy & Mathijs